::. خوش زمانی بود ایام خوشی .::

سلام

از اینکه تونستم دوباره آپ کنم خیلی خوشحالم . فکر نمی کردم بتونم دوباره برای اونایی که دلم خیلی براشون تنگ میشه بنویسم . گفته بودم که من بابا بزرگ نیستم اما چند وقت پیشا یه موی سفید رو سرم دیدم بد جوری غم دلمو گرفت . یاد حرفای قدیمی و دعاهاشون افتادم که می گفتن الهی پیر بشی عزیزم . منم نمی دونستم معنیش چیه و اونا چرا دارن میگن پیر بشی الهی . اما الان حالم گرفته شده که می بینم دارم پیر میشم . به قول شاعر که میگه :

در کودکی ام زندگیم شیرین بود

پیوسته دعای مادر من این بود

می گفت الهی پسرم پیر شوی

غافل که همین دعامرانفرین بود

خلاصه نمی خوام شما رو یاد بدهکاریهاتون بندازم . اما تا یکم دلم گرفت یاد دوستای خودم که شما ها باشین افتادم و نا خود آگاه یه شعر اومد تو ذهنم که براتون می نویسم :

کودکیهامان رفت

خدا می داند

پاکی آن دوران

آنهمه شور و نشاط

شوق بازی با خاک

ترس برداشتن قطعه ی کیک از یخچال

ترس فهمیدن مادر

قصه ی شب

همه رفت

پدرم می گوید :

تا که بود است همین بوده و این خواهد بود

راست گفتی سهراب

دل خوش سیری چند ؟